تومورهایی که در گوش ایجاد می‌شوند، در اصل توده‌ای از سلول‌های غیر طبیعی هستند؛ عوارض این توده‌ها، به میزان تهاجم آن‌ها مرتبط است. یکی از انواع تومورهای خوش خیم، استئومای گوش (Ear Osteoma) نامیده می‌شود. Osteoma نوعی تومور استخوانی است که می‌تواند در مجرای گوش ایجاد گردد. این نوع تومور، سرطانی نیست و بنابراین خطر جدی برای بیمار در پی ندارد. اما اگر اندازه آن بیش از حد بزرگ شود، زمینه برای عفونت و التهاب گوش فراهم می‌گردد.
گاهی شدت عفونت و التهاب به حدی می‌رسد، که شنوایی بیمار کاهش پیدا می‌کند! درمان Osteoma در گوش، توسط یک متخصص گوش، حلق و بینی، انجام می‌گیرد. قبل از آن، باید بیمار آزمایش‌هایی مانند سی تی اسکن و MRI را انجام دهد. سپس نمونه برداری از تومور استخوانی، نوع آن را تعیین می‌کند. در نهایت، پزشک متخصص با استفاده از درمان‌های دارویی و جراحی، تومور یا عوارض آن را برطرف می‌سازد.
استئومای گوش چیست؟
گروهی از تومورهای استخوانی خوش خیم، که در مجرای گوش رشد می‌کنند را استئومای گوش می‌نامند. این تومورها در اثر رشد بی‌رویه سلول‌ها در استخوان، به وجود می‌آیند. معمولا Osteomaها علائم خاصی ایجاد نمی‌کنند. به طوری که ممکن است فرد تا مدت‌ها، به آن مبتلا باشد، اما از وجود آن آگاهی نداشته باشد!pennmedicine
البته با بزرگ شدن این تومورها، ممکن است فرد دچار عفونت گوش شود. از این مرحله، باید یک پزشک متخصص گوش، حلق و بینی، وضعیت بیمار را بررسی کند. برای درمان استئومای گوش، روش‌های جراحی و غیرجراحی استفاده می‌شود.
علائم ابتلا به استئوما در گوش چیست؟
ابتلا به استئومای گوش، معمولا علائم خاصی را در پی ندارد؛ به طوری که، در بسیاری از موارد، تنها زمانی که پزشک به دلایل دیگر، گوش یا جمجمه را بررسی می‌کند، ممکن است پی به وجود این عارضه ببرد. با این حال، اندازه و محل این نوع تومور خوش خیم، می‌تواند بر بروز برخی علائم تاثیرگذار باشد. هر چه اندازه تومور بزرگتر شود، احتمال بروز علائم نیز بیشتر خواهد بود.
در مواردی که Osteoma به اندازه کافی بزرگ است، ابتلا به عفونت و التهاب گوش، اجتناب ناپذیر خواهد بود. حتی گاهی وضعیت عفونت و التهاب گوش به گونه‌ای است، که شخص به درد گوش دچار می‌گردد. ممکن است استئومای گوش، چنان شدت بگیرد که فرد به طور موقت، دچار کاهش شنوایی شود. اما با مراجعه به یک پزشک گوش، حلق و بینی مجرب، می‌توان این گونه علائم را برطرف نمود.
تفاوت کیست و تومور استئوما در گوش چیست؟
علت بروز هیچ یک از این توده‌ها مشخص نیست؛ اما در حالت کلی، کیست گوش زمانی به وجود می‌آید که چربی در غده پوستی، سریع‌تر از غده چربی ترشح شود. همچنین، در صورتی که غده چربی در گوش مسدود گردد، کیست زیر پوستی شکل می‌گیرد. این در حالی است که تومورهای استخوانی خوش خیم گوش مانند Osteoma و اگزوستوز، ناشی از رشد بی‌رویه سلول‌های استخوان هستند.
استئومای گوش، یک تومور خوش‌خیم استخوانی است که در ناحیه گوش و استخوان‌های اطراف آن رشد می‌کند و به طور معمول دارای پیش‌آگهی خوبی است. با این حال، وجود تومورهای استخوانی مشابه دیگر، مانند کوردوما، می‌تواند منجر به تشخیص‌های پیچیده‌تری شود. کوردوما نوعی تومور نادر و بدخیم است که معمولاً در نواحی مختلف استخوانی از جمله ستون فقرات و جمجمه ایجاد می‌شود و نیاز به تشخیص دقیق و درمان تخصصی دارد. شناخت تفاوت‌های بین این دو نوع تومور برای تعیین روش درمان مناسب بسیار مهم است.
تفاوت در علل و علائم کیست و تومور گوش
معمولا علت تومورهای استخوانی، قرار گرفتن در معرض آب یا هوای سرد است؛ این عامل، می‌تواند در شکل‌گیری سایر تومورهای خوش خیم مجرای گوش نیز تاثیر داشته باشد.
از نظر علائم نیز کیست گوش، معمولا با درد همراه است؛ اما تومور خوش خیم در کانال گوش می‌تواند باعث عفونت و التهاب شود، هر چند در برخی افراد، نه کیست گوش و نه Osteoma هیچ گونه علائمی نشان نمی‌دهند. هم کیست‌ها و هم تومورهای خوش خیم، سرعت رشد پایینی دارند؛ و حتی ممکن است پس از مدتی به خودی خود برطرف شوند!
چرا Osteoma به وجود می‌آید؟
علت بروز استئومای گوش، هنوز مشخص نیست. به طور کلی، افراد در هر سنی، می‌توانند به این نوع تومور خوش خیم مبتلا گردند. با این حال، اکثر افرادی که این تومور را دارند، در سنین ۵ تا ۲۵ سالگی هستند. ضربه به گوش می‌تواند یکی از علل استئومای گوش باشد. همچنین، عفونت‌هایی که در مجرای گوش به وجود می‌آیند، ممکن است در ایجاد آن دخلی باشند.
نکته دیگر اینکه اگر افراد بیش از حد در معرض باد و آب سرد قرار گیرند، احتمال ابتلا به Osteoma و اگزوستوز افزایش می‌یابد. در افراد مبتلا به سندرم گاردنر، تشکیل این تومورهای خوش خیم بیشتر از دیگران رخ می‌دهد.
آیا استئومای گوش خطرناک است؟
یکی از سوالات رایج افراد این است که آیا استئومای گوش خطرناک است؟ آیا این نوع تومور می‌تواند سرطانی شود؟ در پاسخ باید گفت خیر. توده‌هایی که تحت عنوان Osteoma به وجود می‌آیند، توده‌های خوش خیم هستند. این گونه توده‌ها، معمولا علائم جدی ایجاد نمی‌کنند. اما بزرگ شدن آن‌ها، ممکن است عوارضی مانند التهاب گوش یا عفونت را در پی داشته باشند.
همچنین، اگر برآمدگی ایجاد شده در گوش بزرگ شود، احتمال کاهش شنوایی وجود دارد. در چنین مواردی، پزشک متخصص گوش، حلق و بینی، می‌تواند وضعیت شما را بررسی نماید. معمولا با درمان‌های دارویی، می‌توان التهاب و عفونت گوش را کنترل نمود.
ایجاد تومور خوش خیم در گوش چه عوارضی دارد؟
اصلی‌ترین عوارضی که می‌توان برای استئومای گوش بیان کرد، بروز التهاب و عفونت است. در حالتی که این گونه مشکلات برطرف نشوند، فرد به کم شنوایی دچار می‌شود. این موارد، تاثیر مستقیم این ناهنجاری، بر سلامت مجرای گوش را نشان می‌دهند. اما سایر عوارض استئوما در گوش، شامل موارد زیر خواهند بود:
- ایجاد عفونت در سینوس‌ها
- تجمع وکس در گوش
- سردرد و احساس درد در صورت
- تجمع عفونت در کانال گوش
احساس درد ناشی از تومور می‌تواند شدید یا خفیف باشد. اما در بسیاری از موارد، احساس در هنگام شب، شدیدتر می‌شود.
تشخیص استئوما در گوش چگونه انجام می‌گیرد؟
گام اول در تشخیص استئومای گوش، احساس برآمدگی یا تومور در گوش است. ممکن است فرد در هنگام تمیز کردن مجرای گوش، متوجه وجود توده اضافی شود. در چنین مواردی، حتما باید به پزشک متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه نمود.
در جلسه اول، پزشک معاینات معمول را انجام داده و وجود تومور را بررسی می‌کند. در صورتی که مورد مشکوکی مشاهده شود، متخصص انجام آزمایش‌ها و تصویربرداری‌های تشخیصی را از بیمار درخواست می‌کند. معمولا لازم است بیمار، برای تصویربرداری سی تی اسکن و MRI اقدام کند.
نتیجه این تصویربرداری‌ها، به پزشک کمک می‌کند تا وجود تومور، محل و وضعیت آن را به درستی تشخیص دهد. در صورت وجود توده مشکوک، لازم است بیمار تحت بیوپسی قرار گیرد. بیوپسی به معنای نمونه برداری از سلول‌های تومور است که در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل می‌شود. در نهایت، خوش خیم یا بدخیم بودن تومور، بر اساس گزارش آزمایشگاه پاتولوژی، تعیین می‌گردد. با توجه به اینکه استئومای گوش خوش خیم است، پس از تشخیص دقیق آن، برنامه دارویی برای بهبود عوارض این تومور تنظیم می‌گردد.
آیا استئوما در گوش قابل درمان است؟
تومورهای خوش خیم مانند Osteomaها و اگزوستوزها، نیازی به درمان‌های جدی ندارند؛ مگر آنکه وجود آن‌ها بتواند اختلالات شنوایی ایجاد کند. البته رشد بی‌رویه برخی از این تومورها، می‌تواند عامل بر هم زدن تعادل در حین راه رفتن نیز بشود. به همین دلیل، پزشک متخصص گوش، حلق و بینی، باید بتواند تومور را کنترل کرده و علائم آن را تحت نظر داشته باشد.
معمولا برای درمان عفونت و التهاب ناشی از استئومای گوش، داروهای آنتی بیوتیک تجویز می‌شوند. همچنین داروهایی مانند ایبوپروفن و آسپرین و داروهای ضد التهاب و ضد درد، برای بهبود وضعیت بیمار مناسب هستند.
اگر اندازه تومور به حدی باشد که شنوایی را تحت تاثیر قرار دهد، لازم است جراحی گوش انجام شود. نکته دیگر اینکه گاهی اندازه استئوما به گونه‌ای است که اجازه نمی‌دهد فرد، از سمعک خود استفاده کند. در چنین مواردی نیز لازم است این ناهنجاری از طریق جراحی برداشته شود. تشخیص اینکه آیا بیمار به جراحی نیاز دارد یا خیر، توسط پزشک متخصص تعیین می‌گردد.
عمل جراحی در گوش توسط چه پزشکی انجام می‌گیرد؟
جراح متخصص گوش، حلق و بینی، می‌تواند عمل جراحی استئومای گوش را انجام دهد. معمولا هر پزشک جراحی که در انجام انواع جراحی گوش و جراحی قاعده جمجمه، تبحر داشته باشد، می‌تواند این عمل را انجام دهد. اما مساله اصلی، میزان تجربه پزشک در انجام این گونه جراحی‌ها است. شما باید حتما به یک پزشک متخصص و مجرب مراجعه کنید، تا بهترین نتیجه را از درمان خود دریافت نمایید.
برای درمان استئوما در گوش به کجا مراجعه کنیم؟
بهترین پزشک متخصصی که در درمان استئومای گوش به شما کمک کند، پزشک متخصص گوش، حلق و بینی است. گوش عضو حساسی به حساب می‌آید و باید در درمان آن، نهایت دقت به خرج داده شود. تجربه پزشک متخصص، می‌تواند تاثیر بسزایی در نتیجه درمان بیماری‌های گوش داشته باشد. بنابراین بهتر است قبل از انتخاب پزشک، تحقیقات کافی را به عمل آورید.
کلینیک گوش تهران یکی از بهترین مراکز تخصصی است که می‌توانید برای درمان Osteoma در گوش به آن مراجعه کنید. تیم متخصص حاضر در این کلینیک، تجربه فراوانی در زمینه درمان بیماری‌های مرتبط با گوش و شنوایی دارند. چنانچه قصد مراجعه به کلینیک گوش تهران را دارید، می‌توانید از قسمت تماس با ما، برای دریافت نوبت اقدام کنید.
