معرفی انواع روش‌های تست شنوایی سنجی

آخرین بروزرسانی: آگوست 22, 2024
روش‌های تست شنوایی سنجی

انواع روش های تست‌ شنوایی سنجی توسط متخصص شنوایی شناسی انجام خواهد شد. شنوایی سنجی (audiometry) نوعی سنجش است که به بررسی قدرت شنوایی می‌پردازد؛ مراحل انجام این تست شامل آزمایش‌های انتقال مکانیکی صدا (عملکرد گوش میانی)، انتقال صدای عصبی (عملکرد حلزون) و توانایی تشخیص گفتار (پردازش مرکزی) می‌باشد. دستگاه شنوایی سنجی، دستگاهی متشکل از قسمت‌های مختلف است که به اندازه‌گیری میزان شنوایی بیمار کمک می‌کند.

به طور کلی این دستگاه از یک تولید کننده صدای خالص، یک ویبراتور استخوانی برای اندازه گیری عملکرد حلزون، یک کاهنده برای بلندی‌های مختلف، یک میکروفون برای تست گفتار و یک گوشی برای تست هدایت هوا تشکیل شده است. در این مقاله سعی شده است تا شما را با انواع روش‌های تست شنوایی سنجی آشنا کنیم؛ برای کسب اطلاع بیشتر در ادامه با ما همراه باشید.

تست‌های تشخیصی در شنوایی شناسی

متخصصین شنوایی شناس از روش‌های تست شنوایی سنجی مختلفی برای تشخیص انواع اختلالات شنوایی و تعادلی استفاده می‌کنند. تست‌های شنوایی انواع و کاربردهای گوناگون دارند. علائم فرد بیماری مشخص کننده نوع تست شنوایی سنجی می‌باشد. در ادامه برخی از پرکاربردترین روش‌های تست شنوای سنجی را معرفی خواهیم کرد.Audiometry – Clinical Methods – NCBI Bookshelf (nih.gov)

شنوایی سنجی با تون خالص

شنوایی سنجی تن خالص از روش‌های تست شنوایی سنجی است که یکی از استانداردترین روش‌ها برای بررسی حساسیت شنوایی می‌باشد. این روش برای اندازه‌گیری قدرت شنوایی در فرکانس‌های خاصی که در محدوده 250 تا 8000 هرتز قرار دارند، توصیه می‌شود. با استفاده از شنوایی سنجی تن خالص میزان کم شنوایی، شکل و علت آن مشخص خواهد شد.

معمولا مدت زمان این تست بیست دقیقه می‌باشد. برای انجام تست شنوایی سنجی تن خالص، هدفونی در اختیار بیمار قرار خواهد گرفت. در حین تست، یک صدا از گوشی پخش می‌شود.

بیمار باید با هر بار صدایی که می‌شنود یک دکمه را فشار دهد. شدت اصواتی که پخش می‌شود در 50 درصد از مواقع قابل درک است. این اندازه گیری که بر حسب دسی بل بیان می‌شود؛ به عنوان آستانه شنوایی معرفی می‌شود. دستگاه شنوایی سنج، نتایج را روی نموداری به نام ادیوگرام (audiogram) نمایش می‌دهد. نمودار ادیوگرام بر حسب دسی بل و فرکانس بر حسب هرتز، آستانه شنوایی را نشان می‌دهد. به طور معمول در نمودار ادیوگرام سطح صفر مشخص کننده شنوایی طبیعی می‌باشد.

شنوایی سنجی گفتاری

در دومین روش از روش‌های تست شنوایی سنجی یعنی شنوایی سنجی گفتار، توانایی بیمار در درک گفتار بررسی می‌شود. کم شنوایی‌های عصبی را می‌توان با استفاده از این روش شنوایی سنجی مشخص کرد. آستانه گفتار در محدوده فرکانس‌های 500، 1000 و 2000 هرتز باید در ± 10 دسی بل از میانگین تن خالص باشد.

برای انجام تست گفتار، مجموعه‌ای از کلمات در گوش بیمار تکرار می‌شود. بیمار موظف است تا کلماتی را که شنیده است، تکرار کند.

تمپانومتری

تست تمپانومتری به عنوان سومین روش از روش‌های تست شنوایی سنجی برای بررسی سلامت گوش خارجی و میانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حین انجام این تست، صدای زمزمه‌ای در گوش بیمار پخش خواهد شد. ممکن است فرد بیمار در گوش خود احساس فشار خفیفی کند.

شنوایی سنجی امپدانس

شنوایی سنجی امپدانس از دیگر روش‌های تست شنوایی سنجی به منظور اندازه گیری تحرک و فشار هوای گوش میانی و سنجش بازخوردهای گوش میانی صورت می‌گیرد.

تست رفلکس شنوایی

از روش‌های تست شنوایی سنجی دیگر تست رفلکس شنوایی است که میزان انقباض عضله استاپدیوس در مقابل پاسخ به صدای بلند را اندازه‌گیری می‌کند. رفلکس طبیعی عضله استاپدیوس به طور طبیعی باید در محدوده 70 تا 90 دسی بل بالاتر از آستانه‌های تن خالص باشد.

انقباض عضلات رکابی باید به مدت ده ثانیه در محدوده 10 تا 15 دسی بل بالاتر از آستانه رفلکس به طول بیانجامد. در صورت عدم تداوم انقباض در مدت زمان ده ثانیه، بیمار مشکوک به بیماری رتروکوکلئر خواهد بود.

این آزمایش نیازی به همکاری بیمار ندارد. به این معنی که دستگاه به طور خودکار سیگنال‌های عصبی را بررسی خواهد کرد.

گسیل‌های صوتی گوش

هدف از انجام این آزمایش بررسی گوش داخلی و سلول‌های مویی حلزون گوش می‌باشد. در حین این آزمایش، بیمار به صدای‌های زمزمه مانندی گوش خواهد داد. در آخر، نتایج به صورت خودکار ضبط می‌شود.

پاسخ شنوایی ساقه مغز(ABR)

به منظور بررسی عملکرد عصب شنوایی، از شنوایی سنجی ABR به عنوان یکی دیگر از روش‌های تست شنوایی استفاده می‌شود. برای انجام تست پاسخ شنوایی ساقه مغز (ABR)، الکترود‌هایی بر پشت گوش و پیشانی قرار می‌گیرد. صدا از طریق هدفن پخش خواهد شد. در این حال، دستگاه میزان تحریک اعصاب را به واسطه صوت دریافتی ثبت می‌کند.

تست کالریک

تست کالریک، تست سنجش تعادل می‌باشد. انجام این آزمایش ممکن است کمی برای فرد بیمار آزار دهنده باشد. زیرا در حین این آزمون، گوش فرد تحریک می‌شود که این فرایند منجر به ایجاد احساس سرگیجه خواهد شد.

در این آزمایش و روش از روش‌های تست شنوایی سنجی، فرد با یک عینک مخصوص دراز می‌کشد. شنوایی شناس، هوای گرم یا سرد را در مدت زمان‌های متفاوتی وارد مجرای گوش می‌کند. هدف از انجام این آزمایش بررسی سلامت سیستم دهلیزی گوش می‌باشد.

تست صندلی چرخان

تست صندلی چرخان، یکی از انواع تست‌های تعادل می‌باشد. در این آزمایش و روش از روش‌های تست شنوایی سنجی، فرد روی صندلی که حول دایره کوچکی می‌گردد، می‌نشیند. بیمار در مدت یک ساعت، در فضای تاریکی به دنبال کردن نورهای کوچک با چشم می‌پردازد.  به طور معمول پرده راه راه سیاه و سفید دور محیط آزمایش وجود دارد. در مجموع این تست توانایی چشم در تعقیب اهداف و پاسخ به چرخش صندلی بررسی خواهد کرد.

پوسچروگرافی

یکی دیگر از تست‌های تعادل، تست پوسچروگرافی می‌باشد. هدف از انجام چنین تستی، بررسی حفظ تعادل فرد می‌باشد. برا انجام تست پوسچروگرافی، فرد روی سکویی قرار می‌گیرد. شنوایی شناس قبل از انجام این تست، کمر بندی را برای جلوگیری از سقوط بیمار روی کمر بیمار متصل خواهد. سکو در جهت‌های مختلف حرکت می‌کند. در این شرایط بیمار باید تا حد امکان روی سکو بایستد. تست پوسچروگرافی حداقل 20 دقیقه طول خواهد کشید.

الکتروکوکلوگرافی

پزشک تست الکتروکوکلوگرافی را به عنوان یکی از روش‌های تست شنوایی سنجی برای بررسی عملکرد گوش داخلی به خصوص حلزون گوش پیشنهاد می‌دهد. این تست یکی از انواع تست‌های تعادل می‌باشد. بیمار می‌بایست در حالت دراز کشیده به صدای‌های بلند گوش دهد. شنوایی شناس نیز یک الکترودهایی را درنزدیکی پرده گوش قرار می‌دهد. گیرنده عملکرد گوش را در مانیتور ثبت خواهد کرد.

آزمایش شنوایی سنجی

ابتلا به اختلالات و بیماری‌های نظیر انسداد مجرای گوش خارجی (مثلاً موم) یا مشکلات گوش میانی مانند عفونت، تومور، چسبندگی استخوان‌ها (اتواسکلروز) و بیماری‌های مادرزادی می‌تواند باعث بروز کاهش شنوایی هدایتی شود. همچنین بروز شرایطی همچون بیماری سرخجه، اوریون، مننژیت، پیر گوشی (پرسبیکوزیس)، تروما، بیماری منیر، هیپرلیپیدمی، سندرم‌های ارثی، بیماری‌های دمیلینه کننده می‌تواند باعث ایجاد افت شنوایی حسی_عصبی(آسیب به عصب هشتم یا حلزون) شود.

در این شرایط بهترین مسیر برای تشخیص کاهش شنوایی و درمان آن، انجام تست‌های شنوایی سنجی می‌باشد. روش‌های تست‌ شنوایی سنجی می‌تواند تا حد زیادی به تشخیص علت بیماری کمک کند. درمان علت بیماری می‌تواند میزان افت شنوایی را متوقف یا بهبود بخشد. کلینیک گوش تهران با داشتن بهترین متخصصان شنوایی شناسی و گوش، حلق و بینی بهترین خدمات را به بیماران ارائه می‌دهد.

جدیدترین مقالات آموزشی کلینیک گوش تهران

تصویری خانمی مبتلا به سرگیجه و جرم گوش
دانشنامه سرگیجه

رابطه جرم گوش و سرگیجه چیست؟ 

در این مطلب قصد داریم شما را با رابطه سرگیجه و جرم گوش آشنا کنیم. سرگیجه یکی از مشکلات شایع در سیستم تعادل بدن است

بیماری خود ایمنی گوش داخلی و میانی
دانشنامه مشکلات و بیماری های گوش

بیماری خود ایمنی گوش یا اتوایمیون

بیماری خود ایمنی گوش داخلی (AIED) یا اتوایمیون یک اختلال نادر است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به ساختارهای داخلی گوش داخلی

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *