دستگاه شنوایی سنج (ادیومتر) برای اندازه گیری توانایی شنوایی بیمار در سطوح مختلف استفاده می‌شود؛ انواع مختلف ادیومتر شامل ادیومتر های دو کاناله بالینی، ادیومترهای تشخیصی 1.5 کاناله و ادیومترهای غربالگری هدایت هوایی تک کاناله است.
انواع ادیومتر
تجهیزات مختلفی در تست شنوایی سنجی برای انجام انواع مختلف تست صدا استفاده می شود؛ ادیومترهای بالینی، ادیومترهای تشخیصی و ادیومترهای غربالگری سه نوع دستگاه شنوایی سنج هستند.
ادیومتر بالینی، همه کاره ترین دستگاهی است که به شنوایی شناس در هنگام انجام ارزیابی های اولیه و پیشرفته شنوایی سنجی بر روی بیماران در تمام سنین، انعطاف پذیری کامل را می‌دهد؛ هم هدایت هوا و هم هدایت استخوان همراه با شنوایی سنجی گفتاری را می توان با ادیومتر کلینیکال انجام داد. در این نوع دستگاه، تست های ویژه ای مانند تست گفتار در تست نویز و تست های تشخیص کلمه گنجانده شده اند تا پزشکان بتوانند طیف وسیعی از بیماران را آزمایش کنند.
شنوایی سنج تشخیصی، برای تشخیص نوع و شدت کم شنوایی استفاده می‌شود؛ این دستگاه امکان انجام تست های تشخیصی اولیه را فراهم می‌کند و گاهی اوقات گزینه ای برای ارتقاء به تست های خاص خاص را نیز در بر می گیرد. ادیومتر غربالگری می‌تواند نیاز به آزمایش شنوایی سنجی بیشتر را تشخیص دهد.
نوع مناسب ادیومتر، شنوایی شناسان را قادر می‌سازد تا طیف وسیعی از بیماران را در کار خود غربال کنند و تشخیص دهند. بسته به آنچه که نیاز دارند، ممکن است بخواهند ادیومتر با قابلیت تست تن، تست گفتار یا موارد دیگر را انتخاب کنند.What are the different types of audiometers? (kiversal.com)
روش های شنوایی سنجی
تکنیک ها و روش های مختلف شنوایی سنجی برای شناسایی توانایی شنوایی یک فرد استفاده می شود:
شنوایی سنجی تن خالص
شنوایی سنجی تون خالص Pure Tone) Audiometry) به عنوان استاندارد طلایی در ارزیابی حساسیت شنوایی در نظر گرفته می‌شود؛ میزان کم شنوایی و علت آن با استفاده از ادیومتری تون خالص مشخص می‌شود. این به کشف آستانه شنوایی در فرکانس های مختلف کمک می‌کند.
طیف ادیومتر های با صدای خالص از دستگاه های ارزان قیمت ساده تا ادیومتر های تشخیصی پیچیده و گران قیمت متفاوت است؛ در این آزمایش، یک صدا با فرکانس مشخص از طریق گوشی به گوش ارائه می‌شود و کمترین شدتی که در آن تون در 50٪ مواقع درک می‌شود، بر حسب دسی بل (dB) اندازه گیری می‌شود. این اندازه گیری به عنوان “آستانه” نامیده می‌شود. خروجی به صورت نموداری به نام ادیوگرام رسم می‌شود. روش تست در فرکانس های خاص از 250 تا 8000 هرتز انجام می‌شود.
شنوایی سنجی گفتاری
هدف شنوایی سنجی گفتاری (Speech Audiometry) ارزیابی یکپارچگی کل سیستم شنوایی با ارزیابی توانایی شنوایی است. نوع عصبی کم شنوایی را می‌توان با کمک شنوایی سنجی گفتار شناسایی کرد. تست شنوایی سنجی گفتار بیشتر به تست تشخیص گفتار و آزمون آستانه دریافت گفتار طبقه بندی می‌شود.
هدف هر دو تست شناسایی کمترین شدت دسی بل است که در آن بیمار می‌تواند 50 درصد کلمات را به درستی تکرار کند. در حالی که آزمون تشخیص گفتار از کلمات آزمایشی تک هجا استفاده می‌کند، آزمون آستانه دریافت گفتار از دو کلمه هجا با استرس یکسان (همچنین به عنوان “spondees” نامیده می‌شود) استفاده می‌کند.
شنوایی سنجی فوق آستانه ای
رکروتمنت یا درک غیرطبیعی بندی صدا به شرایطی اطلاق می‌شود که در آن بیمارانی که درجات متفاوتی از کم شنوایی در هر دو گوش دارند، در پاسخ به افزایش اندک شدت، افزایش بلندی صدای درک شده را تجربه می‌کنند؛ تست های تشخیص استخدام به عنوان شنوایی سنجی فوق آستانه شناخته می‌شوند. در سطح گفتار محاوره ای معمولی، به تشخیص اینکه آیا شنونده می‌تواند گفتار را به دقت تشخیص دهد یا نه، کمک می‌کند. مزایای استفاده از سمعک برای بیمار نیز با این آزمایش مشخص می‌شود.
شنوایی سنجی اتوماتیک
شنوایی سنجی اتوماتیک نیز به عنوان شنوایی سنجی Bekesy شناخته می‌شود؛ در سال 1947، جرج فون بکزی برای اولین بار این آزمون را معرفی کرد. در این روش، شدت و فرکانس به طور خودکار با کمک یک موتور تغییر می‌کند. فرکانس را می توان به صورت جلو یا عقب تغییر داد. این تست شنوایی با استفاده از تضعیف کننده ضبط انجام می‌شود. با نرخ ثابتی از دسی بل در ثانیه، تضعیف کننده می‌تواند شدت سیگنال را افزایش یا کاهش دهد. عمل تضعیف کننده می‌تواند توسط شنونده کنترل شود.
تست امپدانس
تحرک و فشار هوای سیستم گوش میانی و رفلکس های گوش میانی در تست امپدانس اندازه گیری می‌شود.
شنوایی سنجی با کامپیوتر (ریزپردازنده)
اولین ادیومتر ریزپردازنده تجاری در سال 1975 معرفی شد. ابزار شنوایی سنج ریزپردازنده معمولی شامل یک صفحه کلید چند منظوره است. در مقایسه با ادیومترهای دستی و خود ضبط، ادیومترهای ریزپردازنده مزایای قابل توجهی دارند.
شنوایی سنجی ذهنی
در این آزمون از آزمودنی ها خواسته می‌شود با شنیدن صدای ارائه شده پاسخ دهند. این تست شنوایی سنجی می‌تواند به طور سیستماتیک محرک های صوتی متفاوتی را به آزمودنی ها ارائه کند و پاسخ های آنها را ثبت کند.
رایج ترین شنوایی سنج چیست؟
شنوایی سنجی تون خالص رایج ترین انتخاب برای ارزیابی شنوایی در تعدادی از فرکانس های تنظیم شده است. شنوایی شناس، صدایی را به یک یا هر دو گوش بیمار ارائه می‌دهد. این متخصص شدت محرک را در فرکانس های مختلف افزایش و کاهش می‌دهد و پاسخ بیمار را ثبت می‌کند. در طول غربالگری شنوایی سنجی، صداهایی در سراسر طیف گفتار – عمدتا بین 500 تا 4000 هرتز – ارائه می‌شود. نتایج آزمایش اطلاعات مهمی را به شنوایی شناس برای تعیین اینکه آیا ارجاع برای درمان بیشتر نیاز است، می‌دهد.
در تست شنوایی سنجی از تجهیزات مختلفی برای انجام انواع مختلف تست ها استفاده می‌شود. در بین ادیومتر ها، بین ادیومترهای غربالگری، تشخیصی و بالینی تفاوت قائل می‌شویم.
