انواع تست شنوایی سنجی نقش بسزایی در تشخیص و ارزیابی سطح شنوایی افراد دارند. این تستها شامل آزمونهای تونال پیوسته، تستهای کلامی، و آزمونهای الکتروفیزیولوژیک هستند که هر یک به شناسایی مشخصات خاصی از شنوایی و نوع شنواییزدگی کمک میکنند. در دانشنامه تست های شنوایی، با انواع این تست ها و کاربرد و مزایا و معایب هرکدام آشنا شوید.
انواع روش های تست شنوایی سنجی توسط متخصص شنوایی شناسی انجام خواهد شد. شنوایی سنجی (audiometry) نوعی سنجش است که به بررسی قدرت شنوایی میپردازد؛
دستگاه شنوایی سنج (ادیومتر) برای اندازه گیری توانایی شنوایی بیمار در سطوح مختلف استفاده میشود؛ انواع مختلف ادیومتر شامل ادیومتر های دو کاناله بالینی، ادیومترهای
اتوسکوپ یک ابزار پزشکی با پرتو نور است که برای معاینه گوش استفاده میشود. وسیلهای که به بررسی وضعیت مجرای گوش و پرده گوش کمک
ویدیو نیستاگموگرافی یا تست VNG برای ثبت و بررسی حرکات چشم در زمان ایجاد سرگیجه استفاده میشود. دستگاه انجام دهنده این تست دارای یک عینک
تست شنوایی سنجی OAE نوعی آزمایش است که به صورت غربالگری برای نوزادان انجام میشود. میزان دقت و حساسیت این آزمون به نحوی است مرز
تست ECOCHG یا الکتروکوکلئوگرافی نوعی آزمون تشخیصی است که از آن جهت سنجش جریانات الکتریکی در گوش و تشخیص برخی از بیماریها استفاده میشود. قسمتهایهای
تست تمپانومتری، عملکرد گوش میانی را بررسی میکند. به طور کلی این تست، حرکت پرده گوش را در زمان تغییرات فشار میسنجد. نتیجه این آزمایش
نتایج تست شنوایی سنجی(audiometry) بر روی نمودار، نوار گوش یا ادیوگرام نام دارد. دستگاه تست شنوایی سنجی، نتایج تست شنوایی سنجی را به صورت نمودار
آزمایش پاسخ شنوایی ساقه مغز یا تست ABR مشخص میکند که چگونه گوش داخلی، حلزون گوش و مسیرهای مغزی برای شنیدن کار میکنند و همانطور
پاسخ حالت پایدار شنوایی (ASSR) را میتوان به عنوان یک پاسخ الکتروفیزیولوژیکی به محرکهای سریع شنوایی در نظر گرفت. هدف تست ASSR، تخمین آستانههای شنوایی
شنوایی شناسان در کلینیک گوش تهران میتوانند آزمایشهای مختلفی را برای ارزیابی بخشهای مختلف سیستم تعادل دهلیزی انجام دهند. تیم شنوایی شناسی و پزشکان گوش،حلق
تست شنوایی سنجی یا ادیومتری(audiometry) شامل آزمایشات و اندازه گیریهای مربوط به شنوایی است و امکان ارزیابی عملکرد شنوایی را فراهم میکند. شنوایی سنجی در
