بیماری کندروسارکوم چیست؟

کندروسارکوم (Chondrosarcoma) یکی از شایع‌ترین انواع سرطان استخوان است که به‌طور معمول به‌آهستگی رشد می‌کند. این نوع سرطان با ویژگی خاصی متمایز می‌شود؛ چرا که اغلب از بافت غضروف شروع می‌شود. معمولا برای درمان این نوع از سرطان‌ها، جراحی پیشنهاد می‌شود؛ جراحی تومور کندروسارکوم در قاعده جمجمه، معمولا با همکاری جراح گوش،حلق و بینی و جراح مغز و اعصاب انجام می‌گردد.

در این مقاله به بررسی جامع سرطان کندروسارکوم، علائم آن، روش‌های تشخیصی و گزینه‌های درمانی خواهیم پرداخت تا درک بهتری از این بیماری و مدیریت آن فراهم شود.

بیماری کندرو سارکوم چیست؟

کندروسارکوم نوعی سرطان نادر است که معمولاً از استخوان شروع می‌شود، اما گاهی اوقات می‌تواند در بافت‌های نرم نزدیک به استخوان‌ها نیز، بروز کند. شایعترین مکان برای رشد تومورهای کندروسارکوم در لگن، ران و شانه بوده و گاها  قاعده جمجمه را هم، تحت تأثیر قرار می‌دهد.

نقش کندروسارکوم در بدن تولید سلول‌های غضروف است؛ بعضی از انواع کندروسارکوم‌ها به آرامی رشد می‌کنند و در صورت درمان به موقع و کامل، احتمال انتشار آنها به اندام‌ها و استخوان‌های دیگر کم است. برخی دیگر به سرعت رشد می‌کنند و خطر متاستاز زیادی دارند. برداشتن تومور از طریق جراحی اصلی‌ترین درمان در درمان کندروسارکوم است. پرتودرمانی و شیمی درمانی به ندرت در درمان کندروسارکوما مفید است.^mayoclinic

علائم بیماری کندرو سارکوم

از جلمه علائم و نشانه‌های کندروسارکوم، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• درد مداوم و رو به افزایش؛ ممکن است دردی احساس کنید که به مرور زمان شدیدتر می‌شود.
• ایجاد توده یا تورم؛ گاهی اوقات توده‌ای متورم یا قابل لمس در ناحیه آسیب‌دیده ظاهر می‌شود.
• شکستگی استخوان؛ به دلیل ضعیف شدن استخوان، احتمال شکستگی افزایش می‌یابد.
• فشار بر نخاع؛ اگر تومور به نخاع فشار وارد کند، ممکن است علائمی مانند ضعف عضلانی، بی‌حسی در اندام‌ها یا حتی مشکلاتی در کنترل مثانه و روده (بی‌اختیاری) بروز کند.

علل بیماری کندرو سارکوم

کندروسارکوم با جهش‌های ژنتیکی خاصی همراه است؛ این سرطان می‌تواند در برخی موارد از تبدیل ضایعات خوش‌خیم غضروفی به بافت‌های بدخیم ایجاد شود. تغییرات ژنتیکی و محیطی، از عوامل مؤثر در ایجاد این سرطان هستند و شناخت این عوامل می‌تواند به پیشگیری و درمان بهتر کمک کند.

تشخیص کندروساکوم

تشخیص تومورهای خوش‌خیمی که ممکن است به کندروسارکوم تبدیل شوند، گاهی چالش‌برانگیز است، زیرا علائم آن‌ها می‌تواند شبیه به مشکلات دیگر استخوانی مانند عفونت باشد. از آنجا که اغلب تومورهای کندروسارکوما رشد بسیار آهسته‌ای دارند، ممکن است سال‌ها بدون تشخیص باقی بمانند. در برخی موارد، این تومورها به طور تصادفی در تصویربرداری‌های انجام‌شده برای مشکلات غیرمرتبط شناسایی می‌شوند؛ برای تأیید تشخیص، معمولاً نیاز به نمونه‌برداری است.

پزشک از شما می‌خواهد آزمایشاتی انجام دهید تا اوضاع را بررسی نماید. در ادامه، با برخی از روش‌های درمانی این تومور سرطانی قاعده جمجمه آشنا می‌شویم:

تشخیص کندروساکوم با معاینه بدنی

پزشک بدن شما را بررسی می‌کند و درباره سابقه پزشکی شما، از جمله علائم و بیماری‌هایی که در خانواده شما وجود دارد سوالاتی می‌پرسد.

تشخیص کندروساکوم با آزمایشات تصویربرداری

برای تشخیص کندروساکوم با آزمایشات تصویربرداری معمولا از دو روش زیر استفاده می‌شود:

اسکن استخوان

اسکن استخوان می‌تواند آسیب‌ها و محل گسترش سرطان را نشان دهد. در این روش، ماده‌ای با میزان کم رادیواکتیویته مصرف می‌کنید که سلول‌های سرطانی آن را جذب می‌کنند. این نواحی، که به عنوان نقاط گرم شناخته می‌شوند، در تصاویر به صورت نقاط تیره یا سیاه ظاهر می‌شوند.

سی تی اسکن

سی‌تی اسکن با استفاده از اشعه ایکس قدرتمند، تصاویر دقیق و مفصلی از داخل بدن شما ارائه می‌دهد. این تصاویر به پزشک کمک می‌کنند تا محل دقیق سرطان را شناسایی کند و بررسی کند که آیا بیماری به سایر نقاط بدن سرایت کرده است یا خیر.

ام.آر.آی

ام.آر.آی از آهن ربا و امواج رادیویی قدرتمند برای تهیه عکس از اندام‌ها و ساختارهای آن استفاده می‌کند؛ این دستگاه تصویربرداری می‌تواند وجوه مختلف تومور را نشان دهد.

اسکن‌های PET

اسکن‌های PET با استفاده از مواد رادیواکتیو به بررسی داخل بدن می‌پردازند و در تشخیص تومورهای سرطانی قاعده جمجمه مؤثر هستند. این اسکن‌ها نه تنها به شناسایی تومور کمک می‌کنند، بلکه میزان گسترش و محل دقیق این تومورهای بدخیم را نیز مشخص می‌نمایند.

اشعه ایکس

اشعه ایکس ابزاری مؤثر برای بررسی تومورها است و می‌تواند اطلاعات دقیقی درباره محل قرارگیری، شکل و اندازه آن‌ها ارائه دهد. این روش تصویربرداری به پزشکان کمک می‌کند تا تغییرات غیرطبیعی در استخوان‌ها یا بافت‌های اطراف را شناسایی کنند و نقش مهمی در تشخیص اولیه و برنامه‌ریزی درمان دارد.

تشخیص کندروسارکوم نمونه برداری

نمونه برداری زمانی انجام می‌شود که پزشک در تشخیص بیماری دچار تردید شده باشد؛ پزشکان می‌توانند با برداشتن نمونه‌ای از بافت مشکوک با سوزن یا چاقوی جراحی و آزمایش آن در آزمایشگاه، کندروسارکوم را تشخیص داده و وجود آن را تایید کنند. بیوپسی باید به روشی خاص انجام شود، تا برداشتن توده سرطانی کندروسارکوم  در طی عمل بعدی دشوارتر نباشد.

درمان بیماری کندرو سارکوم

نوع جراحی تومور کندروسارکوم در قاعده جمجمه  به عوامل مختلفی همچون  اندازه، محل، درجه تومور و همچنین سن و سلامت کلی شما بستگی دارد. جراحی اصلی‌ترین روش درمان است و هدف آن، حذف کامل توده سرطانی به همراه حاشیه‌ای از بافت سالم اطراف است.  نوع جراحی که پزشک انجام می‌دهد بستگی به محل کندروسارکوم دارد؛ این یعنی در برخی موارد، ممکن است مقداری از استخوان، غضروف یا عضله در طول جراحی از دست برود.

برای بازسازی و حمایت از ساختارهای از دست‌رفته، معمولا از کاشت، پیوند استخوان، ابزارهایی مانند میله و پیچ و یا سیمان استخوانی (Bone Cement)  که یک ماده پزشکی است، استفاده می‌شود. اگر تومور نزدیک به مفاصل بزرگ مانند ران یا زانو باشد، پس از خارج‌سازی، این نواحی ممکن است با پروتزهای مخصوص جایگزین شوند.

در مواردی که تومور در بازو یا پا قرار دارد، پزشکان تمام تلاش خود را برای حفظ اندام انجام می‌دهند، اما در شرایطی خاص، مانند درگیری اعصاب اصلی، رگ‌های خونی، یا تومورهای بسیار بزرگ، ممکن است نیاز به قطع عضو باشد! این تصمیم تنها زمانی گرفته می‌شود که عملکرد اندام به شدت مختل شده باشد.

برای تومورهای واقع در قاعده جمجمه، جراحی معمولاً از طریق بینی و توسط تیمی شامل جراح گوش و حلق و بینی و جراح مغز انجام می‌شود تا احتمال بازگشت سرطان به حداقل برسد. در این روش، گاهی از نیتروژن مایع برای انجماد و از بین بردن سلول‌های سرطانی باقیمانده استفاده می‌شود. پس از جراحی نیز، داشتن برنامه‌ای جامع از فیزیوتراپی برای بازیابی توانایی‌های بدن ضروری است. این فرآیند نقش کلیدی در بازگشت به سلامتی دارد و ممکن است زمان‌بر باشد، اما برای بهبود کیفیت زندگی بیمار بسیار اهمیت دارد.

پرتو درمانی

اگر تومور کندروسارکوم در محلی مانند پایه جمجمه قرار داشته باشد، که برداشتن این نوع تومور بسیار سخت‌تر از انواع دیگر است، پزشک  استفاده از پرتودرمانی را قبل یا بعد از عمل پیشنهاد می‌دهد.

شیمی درمانی

کندروسارکوم به طور معمول یک سرطان با رشد بسیار کندی است و شیمی درمانی سلول‌هایی را که خیلی سریع رشد می‌کنند هدف قرار می‌دهد، بنابراین این روش درمانی عموماً موثر نیست. اما برخی از تغییرات نادر کندروسارکوم سریعتر رشد می‌کنند، که در این حالت شیمی درمانی ممکن است مفید باشد.^webmd

سرطان کندروسارکوم چه افرادی را درگیر می‌کند؟

این بیماری اغلب در بزرگسالان بالای 40 سال دیده می‌شود، اما علت دقیق بروز آن معمولاً برای پزشکان ناشناخته است. کندروسارکوم معمولاً از غضروف‌های طبیعی شروع می‌شود، اما در برخی موارد ممکن است در داخل استخوان نیز رشد کند. افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، اغلب سابقه‌ای از انکوندرما دارند.

انکوندرما تومورهای خوش‌خیمی هستند که ماهیت سرطانی ندارند. این تومورها ممکن است به‌صورت مستقل ظاهر شوند یا با اختلالاتی مانند سندرم مافوچی یا بیماری اولیر همراه باشند، که هر دو از عوامل زمینه‌ساز کندروسارکوم هستند.

چگونه می‌توان از کندروسارکوم جلوگیری کرد؟

هیچ راهی شناخته شده برای جلوگیری از کندروسارکوم وجود ندارد. افرادی که به بیماری‌های غیرمعمول مرتبط با استخوان مبتلا هستند ممکن است بیشتر دچار کندروسارکوما شوند.

محل‌های گسترش کندروسارکوما

کندروسارکوما متاستاتیک از استخوان اولیه که سرطان در آن شکل گرفته به سایر نقاط بدن گسترش می‌یابد. این سرطان معمولاً به ریه‌ها سرایت می‌کند و در برخی موارد ممکن است استخوان‌های دیگر را نیز درگیر کند.

اهمیت شناخت و درمان به موقع تومور کندروسارکوم

کلینیک گوش تهران در خیابان ولیعصر با استفاده از روش‌های نوین درمان به شما خدمات رسانی می‌کنند. در صورت نیاز می‌توانید با شماره های درج شده در همین مقاله تماس حاصل فرمایید.

سوالات متداول

مرحله در سرطان کندروسارکوم به چه معناست؟

مرحله سرطان به سرعت رشد و احتمال گسترش تومور اشاره دارد و به پزشکان در تعیین بهترین روش درمان کمک می‌کند. در مرحله اولیه، رشد تومور کند است و معمولاً با جراحی درمان می‌شود، همچنین احتمال بازگشت آن کمتر است. در مرحله میانی، تومور با سرعت بیشتری رشد و گسترش می‌یابد، و در مرحله پیشرفته، گسترش تومور به‌صورت سریع‌تر اتفاق می‌افتد.

آیا کندروسارکوم می‌تواند منجر به مرگ شود؟

درمان به موقع در کنترل و بهبود روند این بیماری نقش مهمی ایفا می‌کند. بایدبه این نکته توجه داشت که جراحی تنها روش قطعی برای بهبودی است و در صورت عدم جراحی به علت رشد و گسترش بیماری، در عرض 5-10 سال عوارض جبران ناپذیری داشته باشد. افراد مبتلا به کندروسارکوم  معمولاً احساس بیماری نمی‌کنند. آنها ممکن است بتوانند برآمدگی مفصلی را احساس کنند و در نهایت بیشتر بیماران دچار درد، تورم یا محدودیت حرکتی می شوند که در اثر تومور ایجاد می‌شود.

آیا کندروسارکوما ارثی است؟

خوشبختانه در بین گزارشات ارائه شده در سال‌های اخیر میزان ارثی بودن این بیماری در حدود کم تر از 50 در صد است.