کم شنوایی انتقالی یا (Conductive Hearing Loss) یکی از انواع شایع کم شنوایی است که به علت مشکلاتی در انتقال صدا از بخش خارجی و میانی گوش به بخش داخلی رخ می‌دهد. این نوع کم شنوایی می‌تواند به صورت موقت یا دائمی باشد و به علل مختلفی از جمله عفونت گوش، تجمع موم و مشکلات ساختاری در گوش میانی ایجاد شود. کم شنوایی انتقالی به ویژه در کودکان و سالمندان بیشتر دیده می‌شود و در صورت عدم درمان می‌تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد.
کاهش شنوایی در این افراد ممکن است باعث اختلال در برقراری ارتباطات روزمره و حتی افت تحصیلی و شغلی شود. با شناخت علائم و علل بروز کم شنوایی انتقالی و پیگیری درمان‌های مناسب، می‌توان از عوارض احتمالی این مشکل جلوگیری کرد و کیفیت شنوایی را بهبود بخشید. در این مقاله، به بررسی علائم، علل، روش‌های درمان و پیشگیری از کم شنوایی انتقالی خواهیم پرداخت.
کم شنوایی انتقالی چیست و چگونه رخ می‌دهد؟
کم شنوایی انتقالی نوعی اختلال شنوایی است که به دلیل مشکلات در بخش‌های بیرونی یا میانی گوش رخ می‌دهد و باعث کاهش انتقال صدا به گوش داخلی می‌شود. این نوع کم شنوایی زمانی اتفاق می‌افتد که صدا نتواند به درستی از پرده گوش و استخوان‌های گوش میانی عبور کند و به حلزون گوش برسد.
عوامل متعددی می‌توانند در بروز این بیماری نقش داشته باشند، از جمله انسداد مجرای گوش به‌وسیله‌ی موم یا وجود عفونت‌های گوش میانی و برخلاف دیگر انواع کم شنوایی، این نوع اغلب به صورت موقت است و با درمان مناسب قابل بازگشت می‌باشد. Conductive Hearing Loss ممکن است کیفیت شنیدن صداهای ضعیف‌تر را کاهش دهد و درک گفتار را به ویژه در محیط‌های پرسر و صدا مشکل کند. با تشخیص به موقع و اقدام به درمان، می‌توان از مشکلات بیشتر در شنیدن جلوگیری کردpubmed.ncbi.nlm.nih.gov.
علائم و نشانه‌های کم شنوایی انتقالی
علائم کم شنوایی انتقالی ممکن است شامل کاهش وضوح شنوایی، احساس گرفتگی در گوش و مشکل در شنیدن صداهای آرام باشد. افرادی که دچار این نوع کم شنوایی هستند، اغلب احساس می‌کنند گوش آن‌ها پر یا بسته شده است. یکی دیگر از علائم معمول، شنیدن صداها به‌صورت مبهم یا تغییر یافته است؛ مثلاً ممکن است صداها تو دماغی به گوش برسند.
در مواردی، وزوز گوش نیز به‌عنوان نشانه‌ای از این عارضه ظاهر می‌شود؛ در صورتی که عفونت در گوش میانی باشد، علائم دیگری مانند درد گوش، ترشح از گوش و حتی سرگیجه نیز ممکن است بروز کند. علائم کم شنوایی انتقالی می‌توانند به صورت ناگهانی یا تدریجی ظاهر شوند و شدت آن‌ها بسته به علت کم شنوایی متفاوت باشد. مراجعه به متخصص گوش و تشخیص سریع، کلید مدیریت مؤثر این علائم است.my.clevelandclinic.org
علت‌های رایج بروز کم شنوایی انتقالی
کم شنوایی انتقالی می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود؛ از مهم‌ترین علل آن می‌توان به تجمع موم در گوش، عفونت‌های گوش میانی (مانند اوتیت میانی)، مشکلات ساختاری در پرده گوش یا استخوان‌های گوش میانی اشاره کرد. عفونت گوش میانی شایع‌ترین علت کم شنوایی انتقالی در کودکان است و ممکن است با علائمی مانند درد و تب همراه باشد. عوامل دیگر شامل وجود مایعات در گوش میانی، سوراخ شدن پرده گوش به‌دلیل آسیب یا عفونت و تجمع مایع به دلیل تغییرات فشار است. در مواردی، وجود تومورهای خوش‌خیم در گوش میانی نیز ممکن است منجر به بروز این مشکل شود. بررسی این علل توسط متخصص گوش، برای تشخیص دقیق و انتخاب روش درمانی مناسب بسیار مهم است.
روش‌های درمان کم شنوایی انتقالی
به طورکلی درمان کم شنوایی بستگی به علت اصلی آن دارد؛ اگر علت آن تجمع موم باشد، خارج کردن موم گوش می‌تواند مشکل را برطرف کند. در مواردی که عفونت گوش میانی علت اصلی است، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌ها یا داروهای ضد التهابی را تجویز کند. برای درمان سوراخ شدن پرده گوش، گاهی اوقات جراحی ضروری است.
در مواردی که کم شنوایی ناشی از مشکلات ساختاری در استخوان‌های گوش میانی باشد، جراحی برای بازسازی استخوان‌های آسیب‌دیده می‌تواند مفید باشد. استفاده از سمعک نیز یکی از گزینه‌های درمانی است که به بهبود شنوایی در صورت عدم امکان جراحی کمک می‌کند. روش‌های درمان این نوع کم شنوایی با تشخیص دقیق و به موقع می‌توانند باعث بازگشت شنوایی طبیعی شوند.www.nidcd.nih.gov
روش‌های پیشگیری از کم شنوایی انتقالی
پیشگیری از کم شنوایی انتقالی با رعایت نکات بهداشتی و جلوگیری از آسیب به گوش ممکن است. برای مثال، تمیز نگه داشتن گوش‌ها و اجتناب از وارد کردن اشیای تیز یا آلوده به مجرای گوش می‌تواند از تجمع موم یا آسیب به پرده گوش جلوگیری کند. محافظت از گوش در برابر آب، به‌ویژه هنگام شنا، و استفاده از گوش‌گیرهای مخصوص نیز می‌تواند از ورود عفونت جلوگیری کند. واکسیناسیون به موقع کودکان در برابر بیماری‌های عفونی مانند آنفلوانزا و استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها تحت نظر پزشک برای درمان عفونت‌های گوش می‌تواند به پیشگیری از بروز این بیماری کمک کند. رعایت این موارد ساده و توجه به علائم اولیه گوش، راهی مؤثر در جلوگیری از بروز این نوع کم شنوایی است.
تاثیر کم شنوایی انتقالی بر زندگی روزمره
کم شنوایی انتقالی می‌تواند تاثیرات قابل توجهی بر زندگی روزمره افراد بگذارد. این نوع کم شنوایی به‌ویژه در محیط‌های پر سر و صدا می‌تواند توانایی فرد در برقراری ارتباط را کاهش دهد و احساس انزوا و اضطراب ایجاد کند. کودکانی که دچار کم شنوایی انتقالی هستند، ممکن است در یادگیری و تکلم دچار مشکلاتی شوند. در بزرگسالان نیز، این مدل کم شنوایی می‌تواند بر کارایی شغلی و روابط اجتماعی تاثیر منفی بگذارد. احساس گرفتگی در گوش و مشکلات شنوایی مکرر ممکن است منجر به کاهش کیفیت زندگی و کاهش اعتماد به نفس فرد شود. با این حال، تشخیص به موقع و درمان بیماری، می‌تواند تاثیرات منفی آن را به حداقل برساند و کیفیت زندگی فرد را بهبود بخشد.
نقش متخصص گوش در مدیریت کم شنوایی انتقالی
متخصص گوش از طریق ارزیابی دقیق و ارجاع برای آزمایش‌های شنوایی، علت اصلی کم شنوایی انتقالی را شناسایی می‌کند. سپس بر اساس علت، درمان مناسب را تجویز می‌کند که ممکن است شامل دارو، تخلیه مایع، جراحی یا تجویز سمعک باشد. همچنین، متخصص گوش می‌تواند به بیمار توصیه‌هایی در زمینه پیشگیری و رعایت بهداشت گوش ارائه دهد و نکات لازم برای جلوگیری از آسیب‌های بیشتر را بیان کند.
علاوه بر موارد گفته شده، در صورت وجود مشکلات ساختاری در گوش، متخصص گوش از طریق جراحی می‌تواند به بازگشت شنوایی طبیعی کمک کند؛ حضور و مشاوره متخصص گوش نقش مؤثری در بهبود شنوایی و کیفیت زندگی بیماران با کم شنوایی انتقالی دارد.
